APRIL'S FOOL DAY - Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ / ΣΗΜΑΣΙΑ
Όλοι μας γνωρίζουμε και σχεδόν, κάθε χρόνο, ακολουθούμε το λεγόμενο έθιμο της Πρωταπριλιάς.
Είναι η κλασική περίπτωση που προσπαθούμε να κοροιδέψουμε τον συμμαθητή, συνάδελφο, φίλο κλπ κλπ. από το να πούμε ένα απλό κ αθώο (συνήθως!!!) ψέμα, μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να οργανώσουμε μια καλοστημένη φάρσα με περισσότερους από έναν, εμπλεκόμενους. Είναι αρκετές οι φορές που το "θύμα" την πατάει αλλά και άλλες τόσες που, λόγω ακριβώς της ημέρας, είναι υποψιασμένο, οπότε οι προσπάθειές μας πέφτουν στο κενό.
Όλα καλά και διασκεδαστικά μέχρι εδώ, αναρωτηθήκαμε όμως ποτέ για τις ρίζες της συγκεκριμένης παράδοσης και την σημασία της;
Το Ιουλιανό ημερολόγιο καθιερώθηκε το 45μ.Χ. από τον ίδιο τον Ιούλιο Καίσαρα. Μέχρι και τα τέλη του 16ου αιώνα γνώριζε, σχεδόν, καθολική υπεροχή και είχε εφαρμογή στο μεγαλύτερο ποσοστό των χωρών του πλανήτη. Το σωτήριο έτος 1580 μ.Χ. όμως, ανάμεσα στα μουσεία και τα παρεκκλήσια του σημερινού κράτους του Βατικανού, χτίστηκε ένας ιδιαίτερος, τετράγωνος πύργος. Στην κορυφή του πύργου αυτού, υπάρχει ένα (απρόσιτο για τους τουρίστες έως και σήμερα) δωμάτιο, το οποίο ουσιαστικά αποτελούσε ένα πολύ σημαντικό όργανο στα χέρια των επιστημόνων της εποχής, προκειμένου να αποδείξουν στον Πάπα ότι το Ιουλιανό ημερολόγιο δεν ήταν απόλυτα ακριβές. Το δωμάτιο αυτό, σχεδιάστηκε για την ακριβή μέτρηση του ημερολογίου, μετρώντας το ύψος του απογευματινού ήλιου κατά την διάρκεια των μετεωρολογικών εποχών. Κατά την εαρινή ισημερία λοιπόν, ο ήλιος θα έπρεπε να περάσει μέσα από μια συγκεκριμένη σχισμή στον τοίχο του δωματίου και η ακτίνα φωτός του να συμπέσει με ένα πολύ συγκεκριμένο σύμβολο στο πάτωμα του δωματίου. Αυτό φυσικά δεν συνέβη ποτέ και προς έκπληξη του Πάπα Γρηγορίου αλλά και επιβεβαίωση των προβλέψεων των δημιουργών του πύργου, το Ιουλιανό ημερολόγιο αποδεικνυόταν ανεπαρκές. Το "ατόπημα" του ημερολογίου αφορούσε 11 λεπτά διαφοράς στην ολοκλήρωση ενός ηλιακού έτους. Σκεπτόμενοι αναλογικά, ίσως να πούμε ότι τα 11 αυτά λεπτά δεν αποτελούν αξιοσημείωτη διαφοροποίηση μέσα στο έτος αλλά με την πάροδο των αιώνων δημιουργούνταν ένα χρονικό χάσμα. Κάτω από το φως αυτής της ανακάλυψης, ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος, διέταξε την αναπροσαρμογή της μέτρησης του ηλιακού έτους, την θέσπιση της Πρωτοχρονιάς για την 1η Ιανουαρίου αντί για τα τέλη Μαρτίου που εορταζόταν μέχρι και το 1582μ.Χ. και ουσιαστικά την εγκαθίδρυση ενός νέου ημερολογίου, του λεγόμενου Γρηγοριανού. Παρά το ορθόν της συγκεκριμένης απόφασης, υπήρξαν διάφορες, αμερικανικές κυρίως, αποικίες οι οποίες άργησαν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τους προτεστάντες, οι οποίοι εξακολουθούσαν να γιορτάζουν την πρωτοχρονιά στα τέλη του Μαρτίου, για τους επόμενους 2 αιώνες. Το υπόλοιπο ποσοστό του χριστιανικού πληθυσμού που είχε άμεσα συμμορφωθεί με τις εντολές του πνευματικού του ηγέτη, άρχισε να αποδοκιμάζει και να θεωρεί τους προτεστάντες "ανόητους" (fools). Κάθε 1η Απριλίου λοιπόν, έστελναν οι μεν στους δε πρωτοχρονιάτικα δώρα με αποδοκιμασίες και κοροϊδευτικούς χαρακτηρισμούς για την επιμονή τους στο παλαιό ημερολόγιο αναφορικά με τον εορτασμό της πρωτοχρονιάς!!